181 روز

وقتایی که به فکرم میرسه دارم تو زندگی چیکار میکنم و اصلا برای چی و کی

دارم زندگی می کنم برام ترسناک میشه،هول میشم و جا میخورم میپرسم برای چی به دنیا اومدم

برای چی زندگی میکنیم؟خیلی همه چی مسخره است

ما رو گذاشتن تو این دنیا و من دقیقا احساس مترسک بودن دارم

خیلی چیزا به فکرم میرسه که خودم رو توجیه کنم و نذارم به پوچی برسم

با این حال هرروز برای بیشتر داشتن از دیروز خودمونو هزار بار میکشیم و زنده می کنیم

واقعا ما چند بار تو عمرمون میمیریم و زنده میشیم؟

واقعا نمیفهمم ما چرا خلق شدیم؟!همه چیز بدون ما بهتر نبود؟

حتی اگر ما همگی انسان های خوب و جامعه ی سطح بالایی بودیم بازم نمیفهمم

چرا خلق شدیم

من قطعا روزهای خوب هم زیاد دارم و تو اون روزا از این فکرا به سرم نمیزنه

ولی الان که نه یک روز خوبه نه یک روز بد فکر میکنم همه چیز کاذبه

همه ی احساسات.فقط اگر کمی از کالبدت بیای بیرون و از دور نگاه کنی.

174 روز...