182 روز

احساس می‌کنم قراره اتفاق عجیبی برام بیفته، اتفاقی که مطمئن نیستم

ازش چه جوری استقبال می‌کنم!

اصلا نمیدونم این روزا چه احساسی باید داشته باشم

یکم از فکر کردن درباره‌ی خودم فراری شدم

نمیتونم خودمو ارزیابی کنم

البته که هیچی تو من عوض نشده ولی بازم لازمه در مورد خودم

بیشتر فکر کنم. فردا روز تازه ای نیست ولی میخوام به آگهی استخدامی هایی

که مربوط به منشی بودن هم زنگ بزنم.فقط میخوام کار کنم دیگه نمیتونم صبر کنم

دارم اعتماد به نفسمو تو اینکه میتونم کار مرتبط با شیمی انجام بدم از دست میدم.

کار تو خونه ترجمه کتاب و مقاله‌های مرتبط با شیمی رو انجام میدم ولی خدا میدونه که

چقدر نسبت به این کار بی علاقه م. کاری هم که علاقه توش نباشه روح آدمو خسته می‌کنه

البته من زیاد اهمیت نمیدم چون پول میتونه دوباره روحمو سر حال بیاره

174 روز...